Of het nu het stille murmelen is van vertwijfelde mensen of het zachte bewegen van wolken en water: beiden vinden elkaar in het zoeken en tonen van de schoonheid in al haar eenvoud, de schoonheid van mensen in het dagelijkse leven en van de landschappen waarmee ze zijn opgegroeid.
Ze konden bij elkaar thuiskomen als generatiegenoten en nostalgisch terugkijken naar dezelfde kroegen die ze afschuimden.

De heren waren verrast toen ze voor het eerst samen tentoonstelden. Hoe verschillend elkaars werken op het eerste zicht ook lijken, ze versterken elkaar tot een wonderlijke symbiose. Uit eerbetoon voor zijn overleden vriend wil Hugo graag een laatste keer samen tentoonstellen.
Laat nu het opnieuw beleven van dit samenspel van elkaars werken terug een klein wonder zijn en vooral een ode aan een vriendschap.

Vernissage op zaterdag 14 oktober om 11 uur.

www.rolandcoene.be
www.hugoderbaix.exto.be